Yan po ang picture namin ng sweetie ko. Two years ago na yan and iba na itsura namin ngayon. he he. Sweetie tawag ko sa kanya, Precious naman tawag nya sa kin, but we call each other Love for short.
Before i leave for work kanina, i kissed him goodbye. Iniwan ko sya to take care of our baby. Kawawa nga love ko kasi sinisipon pa din sya. Nag mamask na lang sya pag hawak nya si Marianna.
Super sweet ng Love ko. And lalo ko yon nalaman ngayong may anak na kami. Pag ka panganak ko, pinagluluto at pinaglalaba nya ko. Nag eeffort pa yan sa pag luluto. Nilalagyan pa ng garnish kahit tocino lang ulam. Ngayon namang pumapasok na ko sa office, sya naiiwan mag alaga kay Marianna. Katulad ngayon, kakatext lang, nakapag laba na daw sya at napaliguan na baby namin. Miss na daw nya ko. Syempre ako, miss na miss ko na mag ama ko. Kung pwede nga lang wag na ko pumasok sa office e. Gusto ko na lang silang tingnan maghapon. Lalo na aalis na naman sya sa January for work. Seaman kasi tong asawa ko. Electrician sa barko. Nung buntis ako, bihira ang gabi na di ako umiiyak. Lagi ko kasi syang hinahanap. Pero no regrets inspite of being so sad for missing him terribly pag umaalis sya, I wouldnt love anyone else but him. I consider myself very lucky for having him. Love, sana di magbago pag mamahal mo sa min ni Marianna. Mahal na mahal ka din namin.
No comments:
Post a Comment